Genç Ozan Çağın Özbilgi’den Şiirler

Çağın Özbilgi’den Şiirler

Geçerken bozguna uğrayan gece

Kaldırım taşları, geçerken bozguna uğramış gece

insanlar kuytularda, düdük sesli bir adamın-

vitrininde şaraba bulanmış kuğular

soyunmuş lafazanlığa -ilkel klandan bir barbar

trafik ışıklarında mendil satan çocuklar -ki

tufanı gelgitlerimin, içimde kristal keskinliği

ağzımdaki vapur rayından çıkmış -kitaplar azizim

kitaplar asmışım umudun dallarına -ciltsiz ve ayraçsız.

Canına okuduğum bir şiiri gezdiriyorum-

kumdan kalelerinde kralların, soytarılar iktidar

çelişkiler yumak yumak, bir çingenenin kıyılarıma çizerek-

baktığı remil yasta, posta arabaları atlı ve faytonlarla taşınıyor su-

bir oluktan bir oluğa, çocukluklar akıyor-

dünya denilen yalana -insanlar tümden konuk oyuncu.

Ayinlere de katıldım, şarap ve tuz ve ekmek

yağdı annemin dizlerine saçlarım, tütsüler yaktım kekeleyerek

ve maskeler eskittim sayenizde aynalarda

oysa ellerim düzdü ve kısaydı pantolonum -üşürdü

en çok ayaklarım -düştüğümde yorgan kağıtlara

çisil çisil, keşiş/leme eserdi babamın sözleri -tokat gibi

bağrımda kanayan yara, rüzgar içi geçmiş bir akordeon

açar/kapar kanatlarını -yıldızların en parlağına.

Kaldırın taşları, geçerken bozguna uğramış gece.

Isırgan imgelem

Yalnızlık kanat yoksunlarının uzay boşluğu

yağmur derin bir kuyunun sarkıtı -hüzne

çalar senfoniler, kulak yırtar tarih küpesi

ve üzgün bir güverteden simit atar insanlarına-

martılar, denizler içimizin üvey çocuğu

üzerinde yaşadığımız yarım ada sancılı -doğurgan

gözlerindeki rimeller ırmak olur, kolları kendisine taş atar

sağrısına omuz verir yabani bir geyiğin -hızı

ışık hızından fazladır, kepeneğinin gözeneklerinde-

ölü bir hayvanla, yalnız bir çoban -kaval çalar inceden

sızlatır, köpürür dudaklarında, aç iştahına gem vurur-

atları, kırpar beti/benzi atmış bir gençliği 68 yerinden-

gün ağarırken -dönence.

Isırgan imgelem, aklımızın bağ bozumu-

püsküllü bir dem, yırtılmış bir sancı, sarkaç

yol kesen yankesicileri tepeler hırsı

yol yorgunu küpeştede bin bir çeşit gizle-

hayat bağışlayıcı yok/sulh tanrılar -gezgin

kamuflaj, doğum sancıları ders-yüz ve acının şafağı -karanlıkta

aydır dede, güneştir Mısır, biraz da korkudur her şey

herkes korkunçtur kendi aynasında, bir şeyler ters gider ve yüzeye vurur-

don yapar, kar kürer dine dair endişeleri

işçi tulumları harpten, pervaneler çarktan habersiz döner

dize kadar uçurum bencillik, doğru değil, gerçek değil

hep bir iz, hep bir engel -okudukça

çıkartırsın beynindeki akrebin iğnesini -savrulur bilincinden

sıyrılarak, birikiminden bir ses, bir insan, bir insan hayal/et

-ısırgan imgelem.

Kuytu gedik

İçimdeki kovan sızdı -bal aynası

katrana bulanmış -kirden ellerini ovuşturuyor

yazı tahtası siperde -aydınlık

karanlığın sofrasında ve baskın

yordum sözcüklerin dirseklerini

göz çukurları mor mor yüzlerinin deltasında

oval kaşları mağara ağzı -eski/yeni alüvyonlarla

toprak taşıyor -geçmişten geleceğe.

Kuytu gedik, yüreğimi şişiren kas pompası

kuştan bir süvari, iri kıyım -takat

noktalarım, virgüllerim ve şiirlerim

kan kusan volkanında çekmecelerin -bir resim

tıpkı bir melek tasviri, asırlar önce yazılmış bir yüzün -tefsiri

bilinmeyen bir ülke, bilinmeyen bir deniz, bilinmeyen bir alfabe

kağıtları ağlatan esrarın madalyonu-

uzak köşe’m, deprem sığınağı’m -kuytu gedik.

Yaralar açıldıkça gül basıyorum ağrısına -göğsümün

döner kapılarında rastlaşıyoruz -ona benzeyen

birçok insanla, burun burunalığımız boşuna-

dünya kimine göre büyük, kimine göre küçük gelmiştir -ezelden

bir başka dünyayı yaşatıyor bana -kalburüstü bir dünyadansa

mütevazi sonat -kuytu gedik.

Nocturne

Geç kalma -erken gel

sırça köşk bubi tuzağı -engellenir

ellerim, yol bulamaz ellerine varmak için

gecikir madrabaz gece kuşları -ertelenir

yüreğimdeki evde sabah kahvaltıları.

Yüzün en sevdiğim define haritası-

bana sorarsan gözlerin en büyük hazinedir

büyüteç gözlerin, yürüteç gözlerin aydırır beni-

eklemlerimde ekinokslar belirir:

gece ve gündüz eşittir -bana dokunduğun her yerde

kadın ve erkek eşittir -aşka konduğun her yerde.

Geç kalma -erken gel

erguvanlar eğilir yollarına seni görünce

burnumda tüter kokun, hissime yakınlaştıkça -sen

nocturne  kadın:

gecemin ve gündüzümün eşitliği(!)

kadının ve erkeğin eşitliği!

İsmini, hep daha önce söylerim ismimden.

Sil cereyanlarının pasını -ey insan!

Porselen dişleri gökyüzünde parlıyor ayın

ikiz, dilde sevi, gözde tüten sevgili -halkın

uzuvlarında yolculuk biletleri -trenler, vagonlar

bir de yırtılan kalbini yamayan kabin görevlisi -zaman

yazdı, gazeteler de yazdı gördüklerini

sevdiğim her şeyi eskitti dünya denilen şehir.

Beatrice, bekleme salonunda yorgun -antik taylar

verandasında sislerin, aşka büyüyor dertten bir şair

kalemi bitlenmiş, kaşınıyor Spil Dağı -lavantalar açan

teninde yetim çocukların gülüşü -başı okşanmamış

yabani güller, gülücükler sırt sıvazlayan cengaver

susan, susturan hepten yenik -muazzam bir düşle

diyetsiz davranmak lazım -aşka.

Seviyorum ruhların kazan kaldıranlarını

bir şeyler değişecekse -isyana meyletmeli

kol düğmeleri insanının -ne çok şey anlatır

sokakların en yaşlıları -tecrübedir meydanlar

ve damından gök akar denizin -aynasında tarar saçlarını

deniz kızları.

Güneş yüzünde yükseliyor insanlarımın

ay ve güneş ikiz, közde tüten sevgili -halkın

ufku geniş değil -malesef

kır zincirlerini, damıt içindeki neşesini onurunun -ey insan(!)

sil cereyanlarının pasını ve ortada bırak yalanı, dolanı-

gelecek senin selindir.

Çağın Özbilgi Kimdir?

1991’de İstanbul/Üsküdar’da doğdu. Balıkesir Üniversitesi Bandırma İİBF Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü ve Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümünü bitirdi. Ayrıca, İstanbul Üniversitesi AUZEF Tarih Bölümü ve Anadolu Üniversitesi AÖF Adalet Bölümü son sınıf öğrencisidir.

Arkadaşlarımla birlikte, Kocaeli/İzmit merkezli Kirpi Dergisi’ni çıkardı.

Şiirleri; Kirpi dergisi (2012-2013), Kasabadan Esinti dergisi (2017), Kıyı Edebiyat dergisi (2017), Lirik dergi (2017), Başka Peron edebiyat dergisi (2017), Lacivert Öykü ve Şiir dergisi (2017) ve yerel basında (2016) yayımlandı.

Ailesiyle birlikte, Kocaeli/Gebze’de yaşıyor.

 telgrafhanesanat.org